1. BM Çevre: Ülkelerin üçte biri yasal dış hava kalitesi standartlarına sahip değil
Birleşmiş Milletler Çevre Programı, bugün yayınladığı değerlendirme raporunda, dünya ülkelerinin üçte birinin yasal olarak uygulanabilir herhangi bir dış mekan (ortam) hava kalitesi standardı yayınlamadığını belirtti. Bu tür yasa ve düzenlemelerin mevcut olduğu yerlerde, ilgili standartlar büyük farklılıklar gösterir ve çoğu zaman Dünya Sağlık Örgütü'nün yönergeleriyle tutarsızdır. Ayrıca, bu tür dış hava kalitesi standartlarını uygulamaya koyabilen ülkelerin en az %31'i henüz herhangi bir standart benimsememiştir.
UNEP “Hava Kalitesinin Kontrolü: İlk Küresel Hava Kirliliği Mevzuatı Değerlendirmesi” Uluslararası Temiz Hava Mavi Gökyüzü Günü arifesinde yayınlandı. Raporda 194 ülkenin ve Avrupa Birliği'nin hava kalitesi mevzuatı gözden geçirildi ve yasal ve kurumsal çerçevenin tüm yönleri araştırıldı. Hava kalitesinin standartlara uygunluğunu sağlama konusunda ilgili mevzuatın etkinliğini değerlendirmek. Rapor, ulusal mevzuatta dikkate alınması gereken kapsamlı bir hava kalitesi yönetişim modeline dahil edilmesi gereken temel unsurları özetlemekte ve dış hava kalitesi standartlarının geliştirilmesini destekleyen küresel bir anlaşmanın temelini oluşturmaktadır.
Sağlık tehdidi
Hava kirliliği, Dünya Sağlık Örgütü tarafından insan sağlığına en büyük tehdidi oluşturan tek çevresel risk olarak tanımlandı. Dünya nüfusunun %92'si hava kirliliği seviyelerinin güvenli sınırları aştığı yerlerde yaşıyor. Bunlar arasında en ciddi etkiyi düşük gelirli ülkelerdeki kadınlar, çocuklar ve yaşlılar görüyor. Son zamanlarda yapılan çalışmalar, yeni taç enfeksiyonu olasılığı ile hava kirliliği arasında bir korelasyon olabileceğini de göstermiştir.
Raporda, DSÖ'nün çevresel (dış mekan) hava kalitesi yönergeleri yayınlamış olmasına rağmen, bu yönergeleri uygulamaya yönelik koordineli ve birleşik bir yasal çerçevenin bulunmadığına dikkat çekildi. Ülkelerin en az %34'ünde dış hava kalitesi henüz yasalarla korunmamaktadır. İlgili yasaları çıkarmış olan ülkeler bile ilgili standartları karşılaştırmak zordur: Dünyadaki ülkelerin %49'u hava kirliliğini tamamen bir dış mekan tehdidi olarak tanımlamaktadır, hava kalitesi standartlarının coğrafi kapsamı farklılık göstermektedir ve ülkelerin yarısından fazlası İlgili standartlardan sapmalara izin verin. standart.
Gidilecek uzun bir yol
Raporda, küresel ölçekte hava kalitesi standartlarına ulaşmaya yönelik sistem sorumluluğunun da çok zayıf olduğuna dikkat çekildi; ülkelerin yalnızca %33'ü hava kalitesine uyumu yasal bir zorunluluk haline getiriyor. Hava kalitesinin izlenmesi, standartların karşılanıp karşılanmadığını bilmek açısından kritik önem taşıyor ancak ülkelerin/bölgelerin en az %37'sinde hava kalitesinin izlenmesine yönelik yasal gereklilikler bulunmuyor. Son olarak, hava kirliliği sınır tanımamasına rağmen ülkelerin yalnızca %31'inde sınır ötesi hava kirliliğini ele alacak yasal mekanizmalar var.
Birleşmiş Milletler Çevre Programı İcra Direktörü Inger Andersen şunları söyledi: “Hava kirliliğinin her yıl 7 milyon erken ölüme neden olduğu şeklindeki mevcut durumu durdurmak ve değiştirmek için herhangi bir önlem almazsak, 2050 yılına kadar bu sayı mümkün olabilir. Yüzde 50’den fazla artış.”
Rapor, daha fazla ülkeye iddialı iç ve dış hava kirliliği standartlarının kanunlara yazılması, hava kalitesinin izlenmesine yönelik yasal mekanizmaların iyileştirilmesi, şeffaflığın arttırılması, yasa uygulama sistemlerinin önemli ölçüde güçlendirilmesi ve ulusal ve Sınıraşan hava kirliliğine yönelik politika ve düzenleyici koordinasyon mekanizmaları.
2. UNEP: Gelişmiş ülkelerin gelişmekte olan ülkelere ihraç ettiği ikinci el otomobillerin çoğu, araçları kirletiyor
Birleşmiş Milletler Çevre Programı tarafından bugün yayımlanan bir raporda, Avrupa, Amerika Birleşik Devletleri ve Japonya'dan gelişmekte olan ülkelere ihraç edilen milyonlarca ikinci el otomobil, kamyonet ve küçük otobüsün genellikle düşük kalitede olduğuna ve bunun yalnızca hava kirliliğinin daha da kötüleşmesine yol açtığına dikkat çekildi. , ancak aynı zamanda iklim değişikliğiyle mücadele çabalarını da engelliyor. Rapor, tüm ülkeleri mevcut politika boşluklarını doldurmaya, ikinci el otomobiller için asgari kalite standartlarını birleştirmeye ve ithal ikinci el otomobillerin yeterince temiz ve güvenli olmasını sağlamaya çağırıyor.
“Kullanılmış Arabalar ve Çevre-Kullanılmış Hafif Araçlara Küresel Bir Bakış: Akış, Ölçek ve Düzenlemeler” başlıklı bu rapor, küresel kullanılmış araba pazarında şimdiye kadar yayınlanan ilk araştırma raporudur.
Rapor, 2015 ile 2018 yılları arasında dünya çapında toplam 14 milyon ikinci el hafif aracın ihraç edildiğini gösteriyor. Bunların %80'i düşük ve orta gelirli ülkelere, yarısından fazlası ise Afrika'ya gitti.
UNEP İcra Direktörü Inger Andersen, küresel filoyu temizlemenin ve yeniden düzenlemenin, küresel ve yerel hava kalitesi ve iklim hedeflerine ulaşmanın temel görevi olduğunu söyledi. Yıllar geçtikçe, gelişmiş ülkelerden gelişmekte olan ülkelere giderek daha fazla ikinci el araba ihraç ediliyor, ancak ilgili ticaret büyük ölçüde düzenlenmemiş olduğundan, ihracatın çoğu çevreyi kirleten araçlardan oluşuyor.
Terk edilmiş, çevreyi kirleten ve güvensiz araçların çöpe atılmasının temel nedeninin etkili standart ve düzenlemelerin olmayışı olduğunu vurguladı. Gelişmiş ülkeler, kendi çevre ve güvenlik denetimlerinden geçmemiş ve artık yollarda sürüşe uygun olmayan araçların ihracatını durdurmalı, ithalatçı ülkeler ise daha sıkı kalite standartları getirmelidir.
Raporda, otomobil sahipliğindeki hızlı artışın hava kirliliğine ve iklim değişikliğine neden olan temel faktör olduğuna dikkat çekildi. Küresel olarak, ulaştırma sektöründen kaynaklanan enerjiye bağlı karbondioksit emisyonları, toplam küresel emisyonların yaklaşık dörtte birini oluşturmaktadır. Özellikle otomobillerin yaydığı ince partikül madde (PM2,5) ve nitrojen oksitler (NOx) gibi kirleticiler kentsel hava kirliliğinin ana kaynaklarıdır.
146 ülkenin derinlemesine analizine dayanan raporda, bu ülkelerin üçte ikisinin ikinci el otomobillere yönelik ithalat kontrol politikalarının "zayıf" veya "çok zayıf" düzeyde olduğu ortaya çıktı.
Raporda ayrıca, ikinci el otomobil ithalatına yönelik kontrol tedbirleri (özellikle araç yaşı ve emisyon standartları) uygulayan ülkelerin, hibrit ve elektrikli araçlar da dahil olmak üzere yüksek kaliteli ikinci el otomobilleri uygun fiyatlarla edinebileceğine dikkat çekildi.
Raporda, çalışma döneminde en fazla ikinci el arabayı Afrika ülkelerinin (%40) ithal ettiği, bunu Doğu Avrupa ülkelerinin (%24), Asya-Pasifik ülkelerinin (%15), Orta Doğu ülkelerinin (%12) takip ettiği ortaya çıktı. Latin Amerika ülkeleri (%9).
Rapor, kalitesiz ikinci el otomobillerin daha fazla trafik kazasına neden olacağına da dikkat çekti. Malavi, Nijerya, Zimbabve ve Burundi gibi "çok zayıf" veya "zayıf" ikinci el otomobil düzenlemelerini uygulayan ülkelerde de karayolu trafik ölümleri yüksektir. İkinci el otomobil düzenlemelerini formüle eden ve sıkı bir şekilde uygulayan ülkelerde, yerli filoların güvenlik faktörü daha yüksek ve daha az kaza var.
UNEP, Birleşmiş Milletler Karayolu Güvenliği Vakfı Fonu ve diğer kuruluşların desteğiyle, ikinci el otomobillere asgari standartların getirilmesine yönelik yeni bir girişimin başlatılmasını teşvik etti. Plan şu anda öncelikle Afrika'ya odaklanıyor. Pek çok Afrika ülkesi (Fas, Cezayir, Fildişi Sahili, Gana ve Mauritius dahil) asgari kalite standartlarını belirledi ve çok daha fazla ülke bu girişime katılmaya ilgi gösterdi.
Rapor, ağır kullanılmış araçların etkisi de dahil olmak üzere, kullanılmış araç ticaretinin etkisini daha ayrıntılı olarak ele almak için daha fazla araştırmaya ihtiyaç olduğuna dikkat çekti.
Gönderim zamanı: 25 Ekim 2021